Wdzięczność jest jednym z tych pojęć, które często pojawiają się w rozmowach na temat dobrostanu psychicznego i emocjonalnego, ale w momencie, gdy życie rzuca nam trudne wyzwania, może wydawać się odległe i nieosiągalne. W kontekście macierzyństwa, szczególnie w sytuacjach, gdy nasze dziecko zmaga się z problemami zdrowotnymi, jak na przykład rozszczep wargi i podniebienia, wdzięczność może być jednym z narzędzi, które pomagają nam przetrwać najtrudniejsze momenty. To stan umysłu, który pozwala nam spojrzeć na trudności z innej perspektywy, dostrzegać drobne radości i postępy, które w normalnych warunkach mogłyby zostać niezauważone.
Zmagania związane z rozszczepem wargi i podniebienia często obejmują liczne operacje, wizyty u specjalistów, terapie logopedyczne, a także wiele innych wyzwań, które pojawiają się w codziennym życiu. Każda mama, która przechodzi przez tę drogę, wie, jak trudne mogą być te momenty – lęk o przyszłość dziecka, niepewność co do efektów leczenia, a także codzienne zmagania związane z opieką. W takich chwilach łatwo jest poczuć się przytłoczoną. Wdzięczność nie polega na ignorowaniu tych trudności ani na udawaniu, że wszystko jest w porządku, ale na szukaniu tych elementów, które mimo wszystko przynoszą nam poczucie radości i spełnienia.
Jednym z pierwszych kroków do odnalezienia wdzięczności w trudnych chwilach jest zmiana perspektywy. Kiedy skupiamy się wyłącznie na problemach, które nas dotykają, łatwo jest zapomnieć o tym, co w naszym życiu działa dobrze. Wdzięczność polega na celowym skierowaniu uwagi na te aspekty, które mogą nam przynosić ukojenie, nawet jeśli są to bardzo małe i codzienne rzeczy. Dla mam dzieci z rozszczepem może to być na przykład ciepłe słowo od lekarza, który zapewnia, że postępy leczenia idą zgodnie z planem. Może to być także uśmiech naszego dziecka po trudnym zabiegu, czy też chwila, w której zauważamy, że staje się ono coraz bardziej pewne siebie i rozwija się pomimo wyzwań, jakie stawia przed nim życie.
Wdzięczność często związana jest z postrzeganiem własnych zasobów i wsparcia, jakie otrzymujemy. W momentach kryzysowych zaczynamy dostrzegać, jak ważni są ludzie, którzy nas otaczają. Rodzina, przyjaciele, a czasem nawet obcy ludzie, którzy okazują nam dobroć i wsparcie, stają się dla nas źródłem siły. Zamiast skupiać się wyłącznie na trudnościach, które przynosi codzienność, warto zatrzymać się na chwilę i zastanowić nad tym, kto w naszym życiu był przy nas, kto pomagał nam w tych trudnych chwilach. Być może była to koleżanka, która zaoferowała pomoc w opiece nad starszym rodzeństwem, gdy my musiałyśmy skupić się na dziecku po operacji. Może to była rozmowa z inną mamą, która przeszła przez podobne doświadczenia i potrafiła nas wesprzeć swoim zrozumieniem i empatią. Takie momenty wsparcia są bezcenne i warto być za nie wdzięcznym.
Kolejnym aspektem wdzięczności jest świadomość postępów, jakie robi nasze dziecko. Każdy mały krok do przodu – czy to w postaci nowego dźwięku wydobytego po terapii logopedycznej, czy to kolejny udany zabieg chirurgiczny – jest powodem do radości i dumy. Często w pośpiechu codziennego życia zapominamy, jak ogromne znaczenie mają te drobne osiągnięcia. Kiedy jednak zaczynamy dostrzegać je z perspektywy wdzięczności, uświadamiamy sobie, że każde takie wydarzenie jest małym cudem, który przybliża nasze dziecko do pełni zdrowia i normalnego funkcjonowania. Wdzięczność pomaga nam cieszyć się z tych małych zwycięstw, które w przeciwnym razie mogłyby nam umknąć w natłoku innych zadań.
Jednym z najtrudniejszych, ale jednocześnie najważniejszych aspektów wdzięczności jest odkrycie własnej siły. W momencie, gdy dowiadujemy się, że nasze dziecko będzie potrzebowało specjalistycznej opieki, wielokrotnych operacji i długotrwałej rehabilitacji, możemy poczuć się przytłoczone i bezradne. Jednak z czasem odkrywamy, że posiadamy w sobie siłę, o której wcześniej nie miałyśmy pojęcia. To ta siła pozwala nam wstawać każdego dnia, walczyć o jak najlepszą przyszłość dla naszego dziecka, szukać wsparcia, organizować życie rodzinne w taki sposób, aby zapewnić dziecku to, czego potrzebuje. Bycie wdzięcznym za tę wewnętrzną siłę, którą odkrywamy w sobie, jest niezwykle ważne, ponieważ pozwala nam zrozumieć, że mimo trudności jesteśmy zdolne do stawienia czoła wyzwaniom, jakie stawia przed nami życie.
Wdzięczność może także pomóc nam spojrzeć na nasze życie z szerszej perspektywy. Kiedy zmagamy się z codziennymi problemami, łatwo jest wpaść w pułapkę myślenia o przyszłości z lękiem i niepokojem. Wdzięczność pozwala nam zatrzymać się na chwilę i spojrzeć na to, co już osiągnęłyśmy. Może to być świadomość, że nasze dziecko jest otoczone najlepszą możliwą opieką medyczną, że mamy dostęp do specjalistów, którzy pomagają nam na każdym kroku, czy też fakt, że mimo wyzwań, jakie stawia przed nami rozszczep, nasza rodzina trzyma się razem i wspiera się nawzajem. Ta zmiana perspektywy pozwala nam zrozumieć, że mimo trudności, nasze życie jest pełne wartościowych momentów i relacji, które przynoszą nam radość i poczucie spełnienia.
Wdzięczność nie jest prostym uczuciem, które można odczuwać na zawołanie. Wymaga ona świadomej pracy nad sobą, regularnej refleksji nad tym, co w naszym życiu jest wartościowe i co przynosi nam radość. Możemy zacząć od małych kroków, takich jak prowadzenie dziennika wdzięczności, w którym każdego dnia zapisujemy trzy rzeczy, za które jesteśmy wdzięczne. Może to być coś tak prostego, jak filiżanka gorącej kawy wypita w spokoju, ciepły uśmiech dziecka czy rozmowa z bliską osobą. Z czasem, gdy uczymy się regularnie dostrzegać te małe momenty wdzięczności, staje się ona bardziej naturalna i dostępna nawet w najtrudniejszych momentach.
Wdzięczność w trudnych chwilach, takich jak te związane z rozszczepem wargi i podniebienia, może być trudna do odnalezienia, ale jest możliwa i może przynieść nam ogromne korzyści emocjonalne. Pomaga nam skupić się na tym, co w naszym życiu jest wartościowe, zamiast ciągle myśleć o trudnościach. Pozwala nam dostrzegać postępy, które robi nasze dziecko, cieszyć się wsparciem, jakie otrzymujemy od innych, a także odkrywać w sobie siłę, o której wcześniej nie wiedziałyśmy. Wdzięczność nie zmienia trudności, z jakimi się zmagamy, ale zmienia nasze podejście do nich, co może sprawić, że będą one nieco łatwiejsze do przejścia.