Zaburzenia lękowe w różnych fazach rozwoju: Niemowlęctwo, dzieciństwo, okres dorastania.

Zaburzenia lękowe mogą występować w różnych fazach rozwoju, w tym w niemowlęctwie, dzieciństwie i okresie dorastania. Oto jak mogą się one objawiać w każdej z tych faz:

Niemowlęctwo:

  1. Separacyjny niepokój: Niemowlęta mogą doświadczać lęku i niepokoju, gdy są oddzielane od swoich opiekunów, zwłaszcza od matki. Taki lęk może objawiać się płaczem, niepokojem i trudnościami w uspokojeniu się.
  2. Lęk przed obcymi: Niemowlęta mogą reagować lękiem na obce osoby lub nowe sytuacje, szczególnie gdy nie mają bliskości z opiekunem. Mogą przejawiać unikanie kontaktu wzrokowego, płacz lub niepokój w obecności obcych.
  3. Hipersensytywność na bodźce: Niemowlęta mogą wykazywać nadmierną reakcję na bodźce zewnętrzne, takie jak hałas, światło lub dotyk. Mogą być szczególnie wrażliwe na zmiany w otoczeniu i sygnały z niego płynące.

 

Dzieciństwo:

  1. Fobie i lęki specyficzne: Dzieci w wieku przedszkolnym mogą wykazywać lęki przed konkretnymi obiektami, sytuacjami lub miejscami, takimi jak ciemność, zwierzęta, woda czy wizyty u lekarza. Te fobie mogą prowadzić do unikania określonych sytuacji.
  2. Lęk separacyjny: Lęk separacyjny może nadal występować u dzieci w wieku przedszkolnym, prowadząc do niepokoju i płaczu w momencie separacji od opiekuna, nawet na krótki czas. Dzieci mogą również doświadczać koszmarów związanych z separacją.
  3. Lęk społeczny: Niektóre dzieci mogą wykazywać lęk w sytuacjach społecznych, takich jak interakcje z rówieśnikami, wykonywanie przedstawień publicznych czy uczestnictwo w imprezach. Mogą przejawiać unikanie interakcji społecznych i przejawiać objawy stresu w takich sytuacjach.

 

Okres dorastania:

  1. Zaburzenia lękowe ogólne: W okresie dorastania mogą występować zaburzenia lękowe ogólne, charakteryzujące się nadmiernym niepokojem i obawami dotyczącymi wielu różnych sytuacji. Mogą mieć trudności z kontrolowaniem myśli lękowych i odczuwaniem chronicznego napięcia.
  2. Zaburzenia lękowe związane z wystąpieniem fobii społecznej: Niektórzy nastolatkowie mogą doświadczać lęku w sytuacjach społecznych, takich jak rozmowy z nieznajomymi, wystąpienia publiczne czy spotkania towarzyskie. Mogą unikać takich sytuacji z obawy przed oceną lub krytyką.
  3. Zaburzenia lękowe związane z okresem przejściowym: Okres dorastania może być czasem wzmożonego stresu związanego z wyborami dotyczącymi edukacji, karierą, relacjami społecznymi i tożsamością. Niektórzy nastolatkowie mogą doświadczać lęku i niepokoju związanego z tymi przejściami życiowymi.

 

 

W każdej z tych faz rozwoju ważne jest, aby rodzice i opiekunowie byli świadomi możliwych objawów zaburzeń lękowych u dzieci i młodzieży oraz oferowali wsparcie i pomoc w radzeniu sobie z nimi. Wczesne rozpoznanie i interwencja mogą pomóc w łagodzeniu objawów oraz zapobieganiu dalszym komplikacjom emocjonalnym.

back to top